Eilandswitch
26 Februari 2014 | Nieuw Zeeland, Kaiteriteri
Afgelopen week heb ik de Tongariro Alpine crossing gelopen, volgens de lonely planet 1 van de mooiste 1 dags trackings die er zijn. We hadden hierbij geluk want het was erg mooi weer. Bij regen is deze tocht te gevaarlijk, de tracking voor de daaropvolgende dag was daarom zelfs al afgelast. Wij hadden een stralende (veel te hete) zon en blauwe lucht. De tracking was 19,4 km lang. Ik had op 1 vulkaan (alweer, grrrr) gerekend, maar het waren er 3, en daarna nog 3 bergtoppen. Het voelde erg 'Mordor.' De vulkaan, Tongariro, is namelijk ook wel bekend als 'mount Doom' :D. Dit was dan wel weer een verzachtende omstandigheid, alhoewel ik -als ik Frodo was- zo achter die ring aan was gevallen vanwege vermoeidheid. 7 uur hebben we erover gedaan, daarbij heb ik -ik geef het eerlijk toe- nog niet eens mount Doom beklommen. Deze vulkaan is namelijk erg stijl omhoog, je moet hiervoor veel klimmen en er is geen pad. Als advies werd gegeven dat je moest kijken hoe het met je ging nadat je de 'devilsteps' had afgerond. Had je energie over, dan kon je mount Doom beklimmen. Het duivelse gedeelte van de trappen vond ik al genoeg (nooit meer, noooooit meer!), dus ik heb het bij 1 vulkaan (en daarna nog die 3 bergtoppen, verdorie) gehouden. Gelukkig liep ik de tocht niet alleen, af en toe moest ik toch echt even vloeken en zeuren, maar het is gelukt! Onderweg kwamen we de zwavelmeren tegen zoals die in alle reisgidsen staan, de kleur op de foto hadden ze ook echt, super fel in het landschap (mooi). De laatste 2 kilometers waren echte draken. Het zandachtige landschap veranderde opeens in een soort regenwoud, en het duurde maar en duurde maar. En na elke bocht kwamen er dan weer trappen en het pad hield maar niet op. Pfffff. Ik had hierdoor ook ernstige twijfels over de Milford tracking, dan zou ik dit 4 dagen achter elkaar moeten doen, maar dan vergezeld van mijn zware backpack. Het beklimmen van de berg / rotsen was zo zwaar (en eng!!! Ik heb hoogtevrees!!), dan moet ik dat gaan doen met 15 kilo op mijn rug, vermoedelijk in de regen, want daar regent het 300 dagen per jaar. Na veel wikken en wegen besloten de tracking te cancelen, en voor een dag trip te gaan. Sowieso ga ik een boottocht daar in de buurt maken, dus ik zie vast genoeg! Ik wil niet de laatste dagen van mijn reis instorten en niets meer kunnen doen (want druk schema!).
In Te Puia heb ik geisers gezien, en eindelijk een echte Kiwi! De vogel dus. Wat een grappige beestjes zijn dat, bizarre snavel en geen vleugels en staart. En het huppelt maar wat rond en graaft in de grond. Tsja. Qua vogels (en ook natuur trouwens) is het hier wel vreemd; aan de ene kant zijn er een soort huismus-achtige vogeltjes, maar er lopen ook struisvogels rond en ik heb een groene papegaai zien vliegen. Van zandachtige vlakten kun je opeens in een soort bos terecht komen, maar het doet ook wel tropisch aan door de palmbomen. Gek genoeg staan er naast de palmbomen naaldbomen, allerlei vreemde mixen en dingen door elkaar dus.
Na het Tongariro geweld hebben we een dagje uitgerust in Rivervalley. Hier is niks behalve raften, alleen konden we niet raften vanwege algehele luiheid, lamlendigheid en spierpijn na die duivelse trappen. Een dagje niks mag ook wel eens. Al voelt dat wat minder ontspannen als je weet dat er ook letterlijk NIKS is; geen bereik met telefoon, geen WiFi, geen winkels; niks. Gelukkig gingen we de dag erop naar Wellington; leuk weer even de stad! Blijf toch ook een stadsmeisje hè! Het zure was wel dat dit ook het moment was waarop mijn fellowship (hihi) uit elkaar viel; we gingen allemaal een andere kant op, jammer! In Wellington ben ik zowaar echt naar een museum geweest, het Te Papa museum, wat echt een leuk museum was. Niet alleen saaie schilderijen, maar ook nagebouwde huisjes om een (nep) aardbeving te kunnen meemaken en een onderwaterwereld. Nog even de stad in geweest om een muts te kopen (soort van shoppen, dat is al zo lang geleden!) en vervolgens op de ferry naar het Zuidereiland gestapt. To be continued dus, maar dan vanaf de andere kant waar het kouder is en ik opeens een muts en handschoenen nodig heb :(.
De eerste stop op het Zuidereiland was Kaiteriteri, vanaf daar kun je met de kajak of taxi naar het Abel Tasman park (jaja ontdekt door een oud landgenoot, het komt er volgens mij op neer dat hij niet eens zijn grote teen op het eiland heeft gezet; zijn mannen werden vermoord door de Maori's wegens een communicatie foutje... Typisch) Hier nog even uitstel van executie; het is er nog redelijk warm (21/22 graden) en niet zo koud als de rest van het eiland. Hier ben ik met de aqua taxi naar het nationale park gegaan en heb een hiking gedaan. Deze hiking bleek helaas weer een tocht van 5 uur en 14 km., uiteraard weer een aantal bergen op. Ik heb samen gelopen met een Nederlandse jongen, weer even 'normaal' praten. Het kaartlezen heb ik aan hem overgelaten. Op zich een goede regeling, behalve dat hij zelf een kortere weg meende te zien op de kaart, en we vervolgens 40 min. in de brandende zon hebben lopen zoeken naar een pad dat er niet was. Ondanks dat was ik -als ik alleen was geweest- daar nu nog aan het ronddolen. Het was een mooie wandeling, dat zeker, langs bounty achtige stranden en langs 3 zeehondjes en 2 pinguïns! Maar... Na Nieuw Zeeland ga ik de eerste maanden niet meer lopen, ik zweer het!
Morgen reis ik verder af naar beneden en staat er voor mij een -niet zo boeiende- stop op het programma. Eindelijk tijd om eens een dagje niks te doen en misschien zelfs aan een boek te beginnen! Op mijn verjaardag ben ik in Frans Jozef, daar is een 600 m hoge gletsjer. Als verjaardagscadeau aan mezelf ga ik op de een of andere manier proberen daar op te komen (met een helikopter denk ik :D). Tot later!
In Te Puia heb ik geisers gezien, en eindelijk een echte Kiwi! De vogel dus. Wat een grappige beestjes zijn dat, bizarre snavel en geen vleugels en staart. En het huppelt maar wat rond en graaft in de grond. Tsja. Qua vogels (en ook natuur trouwens) is het hier wel vreemd; aan de ene kant zijn er een soort huismus-achtige vogeltjes, maar er lopen ook struisvogels rond en ik heb een groene papegaai zien vliegen. Van zandachtige vlakten kun je opeens in een soort bos terecht komen, maar het doet ook wel tropisch aan door de palmbomen. Gek genoeg staan er naast de palmbomen naaldbomen, allerlei vreemde mixen en dingen door elkaar dus.
Na het Tongariro geweld hebben we een dagje uitgerust in Rivervalley. Hier is niks behalve raften, alleen konden we niet raften vanwege algehele luiheid, lamlendigheid en spierpijn na die duivelse trappen. Een dagje niks mag ook wel eens. Al voelt dat wat minder ontspannen als je weet dat er ook letterlijk NIKS is; geen bereik met telefoon, geen WiFi, geen winkels; niks. Gelukkig gingen we de dag erop naar Wellington; leuk weer even de stad! Blijf toch ook een stadsmeisje hè! Het zure was wel dat dit ook het moment was waarop mijn fellowship (hihi) uit elkaar viel; we gingen allemaal een andere kant op, jammer! In Wellington ben ik zowaar echt naar een museum geweest, het Te Papa museum, wat echt een leuk museum was. Niet alleen saaie schilderijen, maar ook nagebouwde huisjes om een (nep) aardbeving te kunnen meemaken en een onderwaterwereld. Nog even de stad in geweest om een muts te kopen (soort van shoppen, dat is al zo lang geleden!) en vervolgens op de ferry naar het Zuidereiland gestapt. To be continued dus, maar dan vanaf de andere kant waar het kouder is en ik opeens een muts en handschoenen nodig heb :(.
De eerste stop op het Zuidereiland was Kaiteriteri, vanaf daar kun je met de kajak of taxi naar het Abel Tasman park (jaja ontdekt door een oud landgenoot, het komt er volgens mij op neer dat hij niet eens zijn grote teen op het eiland heeft gezet; zijn mannen werden vermoord door de Maori's wegens een communicatie foutje... Typisch) Hier nog even uitstel van executie; het is er nog redelijk warm (21/22 graden) en niet zo koud als de rest van het eiland. Hier ben ik met de aqua taxi naar het nationale park gegaan en heb een hiking gedaan. Deze hiking bleek helaas weer een tocht van 5 uur en 14 km., uiteraard weer een aantal bergen op. Ik heb samen gelopen met een Nederlandse jongen, weer even 'normaal' praten. Het kaartlezen heb ik aan hem overgelaten. Op zich een goede regeling, behalve dat hij zelf een kortere weg meende te zien op de kaart, en we vervolgens 40 min. in de brandende zon hebben lopen zoeken naar een pad dat er niet was. Ondanks dat was ik -als ik alleen was geweest- daar nu nog aan het ronddolen. Het was een mooie wandeling, dat zeker, langs bounty achtige stranden en langs 3 zeehondjes en 2 pinguïns! Maar... Na Nieuw Zeeland ga ik de eerste maanden niet meer lopen, ik zweer het!
Morgen reis ik verder af naar beneden en staat er voor mij een -niet zo boeiende- stop op het programma. Eindelijk tijd om eens een dagje niks te doen en misschien zelfs aan een boek te beginnen! Op mijn verjaardag ben ik in Frans Jozef, daar is een 600 m hoge gletsjer. Als verjaardagscadeau aan mezelf ga ik op de een of andere manier proberen daar op te komen (met een helikopter denk ik :D). Tot later!
-
26 Februari 2014 - 22:16
Pippa:
Leuk om te lezen wat je allemaal ziet, doet, beleeft. Lekker ondernemend hoor al die hikes...! Arm schaappie. Hoop dat je inmiddels wat bent bijgekomen. Succes met de kou en tot je volgende verhaal! Ik kijk er nu al naar uit :) -
27 Februari 2014 - 13:17
Marie-José:
Hi Julie,
Waimarie he haere pai ki a koe! Pārekareka ki te pānui.*
Het lijkt wel 'n training voor de 4 daagse in Nmg! Zeker mee doorgaan thuis. Ik vraag me af wat je met die backpack doet..... Kun je die in bewaring geven, 8erlaten bij de start?
*Gelukkig gaat het goed met je! Erg leuk om te lezen. =Maorisch....
Grtjs van Ton en Marie-José -
27 Februari 2014 - 14:00
Marie-José:
Bij jou is het nu 02:00 en je ligt nog op één -
27 Februari 2014 - 14:02
Marie-Jose:
....oor, maar je bent JARIG, gefeliproficiat! We denken aan je! -
27 Februari 2014 - 19:22
Kim:
Hi meis,
Van harte gefeliciteerd met je verjaardag! Proost!
Wat een zware tochten en dat terwijl je vakantie hebt, bikkel!
Vanaf nu dus de kou in, veel succes met de nieuwe temperaturen, hopelijk helpen de jas en thermo legging een beetje.
Have fun!
Xjes -
27 Februari 2014 - 21:20
Marieke En Cor:
Hi Julie,
Proficiat met je verjaardag. Dit jaar begint voor jou met piek-peak-ervaringen! Heel veelbelovend, hoor voor de rest die nog gaat komen....
Veel plezier en succes met de komende tochten. Morgen lopen we weer even naar je moeder!
grtz.
Cor en Marieke
-
28 Februari 2014 - 01:34
Anne:
Lieve julie, wat een prachtig verhaal! En van harte gefeliciteerd met je verjaardag! Ga je er nog een leuk feestje van maken daar? Ik hoop dat je je jarig voelt en dat je een mooie dag hebt met lieve mensen om je heen. Geniet ervan en tot snel! Xoxo -
28 Februari 2014 - 11:16
Thea:
Hallo Julie, Hartelijk Gefeliciteerd met je verjaardag, ook van Huub. Maak er een mooie
dag van.
Dit zul je niet zo vaak meemaken: je verjaardag vieren aan de andere kant van de
aardbol..
Wij genieten van je verhalen, onze herinneringen komen weer boven. Vooral ook die
prachtige wandelingen. Hopelijk heb je mooi weer als je aankomt in Milford Sound,
waar wij in de volle zon een boottocht hebben gemaakt, een van onze mooiste
ervaringen (behalve onze kids in Auckland)! En dan ook natuurlijk het regenwoud.
P.S. heel dapper van je die Sky-dive!! en dan voor iemand met hoogtevrees..
Nog veel plezier en groetjes van Huub en Thea. -
28 Februari 2014 - 15:21
Amber:
Liefje, hier ben je nog steeeeds jarig! Hoe leuk een verjaardag van 2 dagen :) dus gefeliciteerd!! Wat een sportieve acties toch allemaal!! Je ziet wel echt veeel moois, maar af en toe dus ook echt afzien. Bikkel. En nu de gletsjer, ben heel benieuwd, super cool om op je verjaardag te doen! Geniet lekker verder!! Xxxxxxxxx -
28 Februari 2014 - 18:50
Mama:
lieve Julie waarschijnlijk heb je telef + sms gemist , dus ook mijn felicitatie die was "' ik feliciteer je vandaag met je verjaardag van morgen"' datmoet nu dus omgekeerd! ik wens je n hele fijne dag en zodra je thuis bent doen we t gewoon over ,we hebben tenslotte nog n heel jaar .......... hm hm ! Wat ben je stoer bezig, je hebt n flink programma leuk en vermoeiend tegelijk enfin thuis kun je weer uitrusten! Ik voelme soms net n directrice van n kleuterschool, puck begint zich el aardig 'thuis'te voelen en heeft n 'grenzeloze'fantasie! zo zelfs dat en c en p verbaast komen kijken wat er nu weer loos is! waarop zij iedereen n "neusje"geeft en statig wegloopt alsof ze wil zeggen ''er is niks aan de hand doe niet zo opgewonden'' verder is alles hier oke. geniet nog maar n paar w eken want zo'n reis doe je niet íeder jaar!!!..... hm hm gr mm
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
